domingo, 24 de mayo de 2009

Castelao - Cousas y mais cousas

Repasando un poco el libro Cousas de Castelao aparece uno de mis estampas preferidas, la dedicada a los cruceiros ... un fiel reflejo de una Galicia que ya no existe.

Onde hai un cruceiro houbo sempre un pecado, e cada cruceiro é unha oración de pedra que fixo baixar un perdón do Ceo, polo arrepentimento de quen o pagou e Polo gran sentimento de quen o fixo.

¿Tendes reparado nos nosos cruceiros aldeáns? Pois reparade.

A Virxe das Angustias, enclavada no reverso de moitas cruces de pedra, non é a Piedá dos escultores; é a Piedade crea da polos canteiros.

Os nosos canteiros, deixándose levar polo sentimento, non podían maxinar un home no colo da nai.

Para os artistas canteiros Xesucristo sempre é pequeno, sempre é o Neno, porque é o Fillo, e os fillos sempre somos pequenos nos colos das nosas nais.

Reparade nos cruceiros e descubriredes moitos tesouros.

Aprovecho para decir que en Tierra de Montes concello de Forcarei tenemos unos cuanto cruceiros, ¡Cuanto se pecaba!

Mas ejemplos de Cousas de Castelao en http://www.manuelrivas.com/cousas/cruceiro.htm

2 comentarios:

J. Rogelio Rodríguez dijo...

¿Cómo que desaparecida esta estampa?

Todavía quedan rincones en Galicia. Simplemente sumérgete por el interior de la provincia de Lugo u Orense (por ejemplo, en la Ribeira Sacra) y comprobarás que esas estampas siguen vivas.

Un placer recordar a Castelao, y más en tu bitácora... para que luego los bloqueiros digan que "somos unos fachas".

Un abrazo.

Unknown dijo...

Rogelio,

casi que te digo me das una alegria: tengo pues pendiente visita a Ribeira Sacra a comprobar el estado del paisano autoctono :)

M.